طایفه بار کزایی

از لاشار
نسخهٔ تاریخ ‏۴ اوت ۲۰۰۸، ساعت ۱۶:۴۰ توسط Mostafadaneshvar (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

طايفه بار كزايي

مردم اين طايفه در سراسر بلوچستان ، مخصوصا در نواحي ایرافشان، دزك از توابع شهرستان سراوان،سربازو راسك از توابع ایرانشهربه سر مي برند.طايفه باركزايي از تيره هاي بسياري تشكيل شده است كه مهمترين آنها عبار تند از: باركزايي،بهرامي،قايم خان زايي، ارباب، جنگي زايي، حسين زايي،دهقان، عمرا، درزاده،ملا زايي،رحماني.

اين قوم از افغانستان به ايران مهاجرت كرده اند.


بارك زايي در بلو چستان

مردم اين طايفه از اعقاب امير شاهو خان باركزايي ساكن در افغانستان هستند.دو پسر امير شاهو خان باركزايي،امير كلان خان( جد مردم طايفه باركزايي سیستان )و امير نايب خان ( جد باركزايي هاي بلوچستان)بودند. امير نايب خان پسري به نام عبد الله خان داشت و امير كلان خان هم داراي پسراني به نام هاي امير بابكر خان و امير نورا خان بود.

نخستين افرادي كه از ايل باركزايي افغانستان به سیستان كوچ كردند،مير باران خان(پسر میر عبد الله خان)،مير بابكر خان و مير نورا خان بودند كه به سبب بروز اختلاف ميان برادران و عمو هايشان مجبور به ترك زادگاه خود شدندو از ناحيه نوده فرخ افغانستان به سیستان مهاجرت كردند.پس از مدتي مير باران خان به همراه افراد خانواده خود از سیستان به سر زمين بلوچستان كوچ كردندو در آنجا طايفه باركزايي را تاسيس كرد.


گذري بر اوضاع و احوال سران باركزايي

1. سردار بهرام خان باركزايي:سر زمين بلو چستان،براي بار دوم در سال 1220ش/1841م. تحت نفوذ حكومت مركزي در آمد و موضوع تعيين حدود و تثبيت حدود سرحدي با كشمكشهاي زياد،سر و صورتي پيدا كرد؛ولي بر اثر سوء تدبير و رفتار غير انساني برخي از حكام وقت در اخذ ماليات و غيره مجددا نفوذ و استيلاي دولت،كاهش يافت و به تدريج كار به جايي رسيد كه دخالت ماموران دولتي كلا از منطقه بلوچستان قطع و دولت براي اخذ ماليات بلوچستان،به خانهاي با نفوذ متوسل گرديد.

خانهاي مذكور از ضعف دولت استفاده كردند و به جاي اینکه براي دولت كار كنند،پايه استقلال خود را محكم كردندو پس از مدتي هر ناحيه بلوچستان تحت نفوذ يكي از سران طوايف بلوچ در آمد و بر همين اساس سعيد خان،رئيس طايفه بليده اي ،پس از مرگ پدر به رياست قلعه نيكشهر ، بنت و بنادر منصوب گرديد.در سال 1286ش/1907م. والي ايالت بلو چستان به كرمان رفت و قواي دولتي و مركزي حكومتي در ايرانشهر و بمپور را به بهرام خان باركزايي و سعيد خان بليده اي و گذار كرد.

در سال 1293ش/1914م. بهرام خان در غياب سعيد خان،وارد اراضي بمپور شد و تماي زمين هاي انجا را تصرف كرد.

در اين تاريخ جنگ جهاني اول آغاز شد و بلوچستان را نيز در بر گرفت. اين جنگ سبب يك سري انقلاب ها در بلوچستان گرديد.انگليسي ها كه منافع خود را در اين جنگ ها مي ديدند دست به يك سري عمليات نظامي در بلوچستان زدند كه در همين ضمن با طوايف يار احمد زهي و گمشاد زهي به در گيرهايي پر داختند.از سوي ديگر هيات انگليسي موفق شدند بهرام خان باركزايي را وا دار به اطاعت كنند.

بهرام خان از سال 1296ش/1917م. حكومت تمامي مكران را به عهده داشت.وي در سال 1299ش/1920م.در گذشت.

2. سردار امير دوست محمد خان:پس از فوت سردار بهرام خان، سرنوشت بلوچستان و مردم آن به دست امير دوست محمد خان باركزايي،برادر زاده سردار بهرام خان،افتاد.دوست محمد خان تا اواخر سال 1307ش/1928م. بر ايالت بلوچستان حكمراني مي كرد.تا اين كه حكومت مركزي در سال 1306ش/1927م.تصميم گرفت كه به بلوچستان لشكر كشي نمايد.از اين رو تيپ سیستان درتابستان 1307/1928 به خاش اعزام شدو در آنجا مستقر گرديد و در15 مرداد همان سال ،يك ستون توپ خانه صحرايي سوار و بهادران اول فوج بهرامي نيز از مشهد به بلوچستان اعزام گرديد.سردار امير دوست محمد خان باركزايي با قواي دولتي جنگيد،ولي سرانجام شكست خورد ودر بهمن سال 1307ش.تسليم شد وبه تهران اعزام گرديد و در تاريخ 26دي 1308 حكم اعدام نامبرده اجرا گرديد.