طایفه شيرانی

طایفه شيرانی

بنت در آغاز تابع حكومتقصرقند و در قلمرو بلیده ای بوده و يك نفر از طايفه ميرهاي بنت از سوي حاكم قصر قند ، امور مربوط به بنت را انجام مي داده است.

سردار محمد علي خان نارويي ، پسر مهراب خان حاكم نیکشهر ، را كشت و بر آنجا و بنت تسلط يافت؛ اما از هنگامي كه سردار حسين خان ، فرزند محمد علي خان،‌ خواهرش، با نو گراناز، را به عقد مير حاجي ، يكي از بزرگان بنت در مي آورد ، بنت به طايفه شيراني تعلق مي يابد . مدتي بعد سردار حسین خان به علت در گيري با دولت مركزي ایران از حكومت عزل گرديد و در نتيجه ، حكومت بنت به سردار مهيم خان لاشاری سپرده مي شود .

همزمان با بزرگ شدن پسران بانو گراناز، خانهاي شيراني قدرتي يافتند و در نزاعي كه منجر به قتل برادران مهيم خان لاشاري شد، اسلام خان ، پسر با نو گراناز ، به اتفاق پنج برادر خود به نامهاي : جهانگير خان ، شهباز خان ، نقدي خان، ميرزا خان و صاحب خان، حكومت بنت را به دست گرفت و چون خانواده او در بنت از احترام ويژه اي برخوردار بود ، با استفاده از نسل مادري ، خود را شيراني خواندند.

تيره هاي شيرانی: محمداني، توتاني ، هوت، گوچ كی، گيننی، زیردان، كوردانی،گویچی، سلیمانی