طایفه شيرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (طايفه شيراني به طایفه شيرانی منتقل شد: فارسی سازی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == طایفه شيرانی == | ||
[[بنت]] در آغاز تابع حكومت[[ قصر قند]] و در قلمرو [[ | [[بنت]] در آغاز تابع حكومت[[ قصر قند]] و در قلمرو [[بلیده ای]] بوده و يك نفر از طايفه ميرهاي بنت از سوي حاكم قصر قند ، امور مربوط به بنت را انجام مي داده است. | ||
سردار محمد علي خان نارويي ، پسر مهراب خان حاكم [[نيكشهر]] ، را كشت و بر آنجا و بنت تسلط يافت؛ اما از هنگامي كه سردار حسين خان ، فرزند محمد علي خان، خواهرش، با نو گراناز، را به عقد مير حاجي ، يكي از بزرگان بنت در مي آورد ، بنت به طايفه شيراني تعلق مي يابد . مدتي بعد سردار حسین خان به علت در گيري با دولت مركزي [[ | سردار محمد علي خان نارويي ، پسر مهراب خان حاكم [[نيكشهر]] ، را كشت و بر آنجا و بنت تسلط يافت؛ اما از هنگامي كه سردار حسين خان ، فرزند محمد علي خان، خواهرش، با نو گراناز، را به عقد مير حاجي ، يكي از بزرگان بنت در مي آورد ، بنت به طايفه شيراني تعلق مي يابد . مدتي بعد سردار حسین خان به علت در گيري با دولت مركزي [[ایران]] از حكومت عزل گرديد و در نتيجه ، حكومت بنت به سردار مهيم خان لاشاری سپرده مي شود . | ||
همزمان با بزرگ شدن پسران بانو گراناز، خانهاي شيراني قدرتي يافتند و در نزاعي كه منجر به قتل برادران مهيم خان لاشاري شد، اسلام خان ، پسر با نو گراناز ، به اتفاق پنج برادر خود به نامهاي : جهانگير خان ، شهباز خان ، نقدي خان، ميرزا خان و صاحب خان، حكومت بنت را به دست گرفت و چون خانواده او در بنت از احترام ويژه اي برخوردار بود ، با استفاده از نسل مادري ، خود را شيراني خواندند. | همزمان با بزرگ شدن پسران بانو گراناز، خانهاي شيراني قدرتي يافتند و در نزاعي كه منجر به قتل برادران مهيم خان لاشاري شد، اسلام خان ، پسر با نو گراناز ، به اتفاق پنج برادر خود به نامهاي : جهانگير خان ، شهباز خان ، نقدي خان، ميرزا خان و صاحب خان، حكومت بنت را به دست گرفت و چون خانواده او در بنت از احترام ويژه اي برخوردار بود ، با استفاده از نسل مادري ، خود را شيراني خواندند. | ||
تيره هاي | تيره هاي شيرانی: محمداني، توتاني ، [[هوت]]، گوچ كی، گيننی، زیردان، كوردانی،گویچی، سلیمانی | ||
[[category:علوم انسانی]] | [[category:علوم انسانی]] | ||
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۰۸، ساعت ۱۳:۱۵
طایفه شيرانی
بنت در آغاز تابع حكومتقصر قند و در قلمرو بلیده ای بوده و يك نفر از طايفه ميرهاي بنت از سوي حاكم قصر قند ، امور مربوط به بنت را انجام مي داده است.
سردار محمد علي خان نارويي ، پسر مهراب خان حاكم نيكشهر ، را كشت و بر آنجا و بنت تسلط يافت؛ اما از هنگامي كه سردار حسين خان ، فرزند محمد علي خان، خواهرش، با نو گراناز، را به عقد مير حاجي ، يكي از بزرگان بنت در مي آورد ، بنت به طايفه شيراني تعلق مي يابد . مدتي بعد سردار حسین خان به علت در گيري با دولت مركزي ایران از حكومت عزل گرديد و در نتيجه ، حكومت بنت به سردار مهيم خان لاشاری سپرده مي شود .
همزمان با بزرگ شدن پسران بانو گراناز، خانهاي شيراني قدرتي يافتند و در نزاعي كه منجر به قتل برادران مهيم خان لاشاري شد، اسلام خان ، پسر با نو گراناز ، به اتفاق پنج برادر خود به نامهاي : جهانگير خان ، شهباز خان ، نقدي خان، ميرزا خان و صاحب خان، حكومت بنت را به دست گرفت و چون خانواده او در بنت از احترام ويژه اي برخوردار بود ، با استفاده از نسل مادري ، خود را شيراني خواندند.
تيره هاي شيرانی: محمداني، توتاني ، هوت، گوچ كی، گيننی، زیردان، كوردانی،گویچی، سلیمانی
