طایفه مبارکی

از لاشار

طايفه مباركي

بنا به روايت "ريش سفيدان " طايفه مباركي كه سينه يه سينه نقل شده است،شخصي به نام مير مبارك و برادرش ،‌بركت،از عشاير کرمان و فارس بودند كه ظاهرا در دوره صفوي در جنگهاي آن منطقه شكست خورده و بركت كشته ميشود. از اين رو مير مبارك با حدود يكصد خانوار از نزديكانش به شرق كوچ مي كند و سرانجام ، پس از مدت ها سر گرداني در محلي به نام"شارگ"اقامت مي نمايد؛اما مدتي بعد دامادش به نام "شيخ حسن"،در آنجا فوت مي كند. مير مبارك به علت اين حادثه به خشم مي آيد و ناحيه شارگ را ترك مي كند و به سرزمين چانف مهاجرت مي كند.

بنا بر رواياتي مير مبارك را بايد از تبعيديان دوره صفويه دانست كه با ايجاد روابط خويشاوندي با طايفه لاشاري به قدرت رسيده است و فرزندانش در پناه ساير طوايف،گمنام زيسته اند. تا چند پشت پيش از عيسي خان مباركي،نامي از اين طايفه بطور مشخص نيست.

بعد ها با كاهش قدرت و نفوذ سرداران طایفه شیرانی،طایفه بلیده ای در جاي خود استحكام يافت و طايفه جديد مباركي نيز به تدريج انسجام يافت.

تيره هاي مباركي: مباركي،كوه چيري،مچ كوري،سه مكاني،مگوري....