لهجه
در زبان‌شناسی به گونه‌ای از طرز تلفظ‌های ویژه یک گروه زبانی لهجه می‌گویند. تقریباً در تمامی زبان‌های جهان، گروه‌هایی با لهجه‌های گوناگون وجود دارند. مجموعه تلفظ‌های ویژه یک گروه معمولاً قانونمند و مطابق ضوابط ثابتی صورت می‌گیرد. لهجه‌ها معمولاً با مناطق جغرافیایی ویژه ارتباط دارند.
اگر مجموعه تلفظ‌های دو دسته از گویشوران یک زبان به گونه‌ای باشد که همدیگر را نسبتاً آسان بفهمند صحبت از لهجه می‌کنیم و اگر تفاوت‌های تلفظی یا دستوری به‌گونه‌ای باشد که درک متقابل با ایرادات و دشواری‌هایی روبرو باشد از گویش صحبت می‌کنیم یعنی در این حالت با دو گویش متفاوت از یک زبان روبرو هستیم.
مثلا لهجه شیرازی
منبع
ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخه ۲۰ اکتبر ۲۰۰۶.
ar:لهجة bg:Акцент ca:Accent da:Accent (udtale) de:Akzent (Aussprache) en:Accent (linguistics) fr:Accent gl:Acento prosódico ko:악센트 ia:Accento it:Accento mn:Аялга nl:Tongval ja:訛り pl:Akcent wyrazowy pt:Sotaque ro:Accent ru:Акцент simple:Accent sl:Naglas th:สำเนียง fiu-vro:Rasõhus yi:אקצענט zh:口音
